ONTSLAGVERGOEDING - 15.02.2010

Ik heb toch al opgezegd!

Steeds vaker stapt een werknemer naar de kantonrechter als hij wordt ontslagen en zijn werkgever daarvoor een een vergunning van het UWV Werkbedrijf had. De rechter kan immers een vergoeding toekennen, terwijl er géén vergoeding betaald hoeft te worden als een werknemer is ontslagen met een ontslagvergunning. Dat lijkt op oneigenlijk gebruik van de procedure bij de rechter. Wat vond de Hoge Raad daar nu van?

Oordeel van de Hoge Raad. De Hoge Raad stelt vast dat een opzegging van de arbeidsovereenkomst in principe tot gevolg heeft dat deze eindigt met ingang van de datum waartegen is opgezegd. Da’s normaal.

Als de werknemer dan alsnog een vergoeding wil, moet hij daarvoor maar naar de rechter in een andere procedure: de ‘kennelijk onredelijk ontslagprocedure’. Als er echter genoeg reden is voor een sneller einde van de arbeidsovereenkomst, kan de kantonrechter deze alsnog ontbinden, eventueel mét een vergoeding.

Goed nieuws voor werkgevers. De Hoge Raad stelt daarbij een belangrijke voorwaarde: er moet dan wél iets veranderd zijn ten opzichte van de aanvraag van de ontslagvergunnung. Als er niets is veranderd, vindt de Hoge Raad een ontslagvergoeding niet redelijk. Dus, als het krijgen van een vergoeding de enige reden is om naar de kantonrechter te stappen, krijgt de werknemer de deksel op zijn neus.

Tip. Heeft uw werknemer een langere opzegtermijn (langer dan één maand)? Dan heeft hij genoeg tijd om zo’n procedure op te starten. Overweeg dan om de arbeidsovereenkomst per direct te beëindigen, dus zónder opzegtermijn. U moet dan weliswaar een schadevergoeding betalen die net zo groot is als het loon over de opzegtermijn, maar u voorkomt dat uw werknemer naar de rechter stapt om zélf een ontbinding van de arbeidsovereenkomst én een vergoeding te vragen.

Als uw werknemer dan tóch een vergoeding wil, zal hij een kennelijk onredelijk ontslagprocedure moeten volgen. In die procedure is de vergoeding meestal aanmerkelijk lager.