PERSONEEL - 12.04.2012

Beëindigingscontract met medewerker, wat nu?

Wat speelde er bij een collega-werkgever? Een werkgever deed zijn bedrijf over per 1 mei 2011. Op 27 april 2011 deelde hij zijn werknemer (56 jaar oud en 19 jaar in dienst) mee dat hij per 30 april 2011 was ontslagen. Tegelijkertijd legde de werkgever hem een overeenkomst voor waar boven stond: ‘einde arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden’. De werknemer ondertekende deze (beëindigings)overeenkomst, maar vroeg kort daarna de rechter om deze ongeldig (‘nietig’) te verklaren en de (nieuwe) werkgever te veroordelen om zijn loon door te betalen.

Wat vond de rechter?

Wilde de werknemer echt wel zelf weg? De rechter in Amsterdam (LJN: BV1540) vond dat de werkgever in de eerste plaats had moeten onderzoeken of de werknemer echt de wens had om de arbeidsovereenkomst te beëindigen.

Kon hij de gevolgen wel overzien? De werkgever had ook moeten onderzoeken of de werknemer de gevolgen van zijn ontslag wel overzag en of zijn belangen niet te veel werden geschaad.

De werkgever moest bewijzen dat hij aan deze voorwaarden had voldaan.

Verkeerd voorgelicht

Volgens de rechter had de werkgever niet aan de genoemde voorwaarden voldaan. De werkgever had de werknemer namelijk verkeerd ingelicht door te zeggen dat hij was ontslagen.

Ook had de werkgever gezegd dat de werknemer de overeenkomst moest tekenen om een WW-uitkering te kunnen krijgen.

Dezelfde dag nog handtekening zetten!

Verder vond de rechter het van belang dat de overeenkomst allerlei gedetailleerde bepalingen bevatte en de werknemer de overeenkomst dezelfde dag nog moest ondertekenen. Ook vond de rechter het onzorgvuldig dat de werkgever geen rekening had gehouden met de opzegtermijn die zou hebben gegolden als de werkgever de arbeidsovereenkomst via het UWV Werkbedrijf had opgezegd en de werknemer maar een kleine vergoeding had gekregen. Kortom: het dienstverband was volgens de rechter blijven bestaan.

Verstoorde arbeidsverhoudingen

Niet goed functioneren? De (nieuwe) werkgever vroeg de rechter vervolgens de arbeidsovereenkomst te ontbinden omdat de werknemer niet goed zou functioneren. De rechter stelde vast dat de geuite beschuldigingen echter slechts van horen zeggen waren.

Er was ook geen enkel document waaruit bleek dat de werknemer ooit was gewaarschuwd voor het gedrag dat hem werd verweten. De beschuldigende verklaringen van derden waren bovendien pas achteraf opgesteld. De rechter wees het verzoek van de werkgever daarom af.

Werknemer krijgt vergoeding. Ook de werknemer had de rechter gevraagd de arbeidsovereenkomst te ontbinden omdat hij door alle valse beschuldigingen geen toekomst meer zag bij deze baas. De rechter kon zich dat goed voorstellen en ontbond de arbeidsovereenkomst vanwege de verstoorde relatie die hij aan de werkgever te wijten vond. De rechter stelde de vergoeding voor de werknemer vast op 32 maandsalarissen.