Hoe nu geen risico met de incassotermijn?

Keukeninstallatie. Een collega-aannemer heeft een aannemingsovereenkomst gesloten voor de bouw van een woonhuis. Ook is met de opdrachtgever afgesproken dat de aannemer de gehele keuken met alle daarbij behorende apparatuur levert en installeert. Nadat het werk is voltooid en de bouw tot volle tevredenheid van de opdrachtgever wordt opgeleverd, worden de overeengekomen aannemingstermijnen keurig op tijd voldaan. Maar de factuur van € 15.482,- voor het leveren en installeren van de keuken blijft liggen!

Te laat met de factuur?

Meer dan twee jaar na dato komt de aannemer erachter dat de factuur voor de keuken nog steeds niet is voldaan. Daarom stuurt hij de opdrachtgever een nieuwe nota met het vriendelijke doch dringende verzoek om het openstaande bedrag binnen een termijn van twee weken naar zijn bankrekening over te maken. Maar de opdrachtgever weigert te betalen. Hij stelt dat dat de aannemer te laat is met de nota. De aannemer laat het daar niet bij zitten en stapt naar de rechter.

Aannemingsovereenkomst. Volgens de wet behoort de bouw van een woonhuis tot de categorie ‘aannemingsovereenkomsten’. Voor nota’s die daarop zijn gebaseerd, geldt een verjaringstermijn van vijf jaar, tenzij daarvan in de overeenkomst uitdrukkelijk wordt afgeweken. Een aannemer heeft dus vijf jaar de tijd om ervoor te zorgen dat de opdrachtgever betaalt. En doet hij dat niet, dan moet de aannemer binnen die termijn naar de rechter stappen.

Consumentenkoop. Maar dat wordt anders als de opdrachtgever van de aannemer bouwmaterialen koopt of, zoals in dit geval, een keuken. Want dan is er sprake van een koopovereenkomst. En als de koper ook nog eens een particulier is en geen ondernemer, is er sprake van ‘consumentenkoop’. Daarvoor geldt geen verjaringstermijn van vijf jaar maar van twee jaar! In dat geval heeft een aannemer dus beduidend minder tijd om zijn nota voldaan te krijgen.

Hoe de verjaring tegengaan?

Uitstel van verjaring via ‘stuiting’. Als de koper (opdrachtgever) niet wil betalen, moet de verkoper (aannemer) dus binnen twee jaar naar de rechter stappen. Of hij moet ervoor zorgen dat de verjaringstermijn van twee jaar wordt ‘gestuit’. Hij kan dat doen door binnen de termijn van twee jaar een aangetekende brief naar de koper te sturen, waarin hij duidelijk alle rechten op betaling voorbehoudt. Maar let op: als in de koopovereenkomst een vervaltermijn is opgenomen, dan is het niet mogelijk om die termijn door stuiting te verlengen. In dat geval moet de verkoper ervoor zorgen dat hij voor afloop van de verjaringstermijn naar de rechter stapt.

Wat is er nu beslist? Het naar de rechter stappen, heeft de aannemer niet geholpen. Want het Hof Leeuwarden (LJN: BV6422) stelt vast dat er sprake is van een consumentenkoop. Daarvoor geldt dus een verjaringstermijn van twee jaar die niet door de aannemer door stuiting is verlengd. De rechter oordeelt dan ook dat de aannemer te laat komt met zijn nota en dat de opdrachtgever niet meer verplicht is om die te betalen. Wél mag de aannemer nog een bedrag van € 2.835,- aan proceskosten ophoesten. Al met al werd dat dus een dure vergissing!