Keiharde wettelijke bezwaartermijn?

Bezwaar moet binnen zes weken. Als u het niet eens bent met een aan u opgelegde belastingaanslag, moet u binnen zes weken na de datum van de aanslag bezwaar maken bij de Belastingdienst. Een bezwaarschrift dat binnen een week na afloop van de bezwaartermijn wordt ontvangen, wordt geacht op tijd te zijn ingezonden.

Let op. Dat is natuurlijk anders wanneer uit de omstandigheden (denk bijvoorbeeld aan de poststempel) blijkt dat u het bezwaarschrift pas na de zeswekentermijn heeft ingezonden. Het is gebeurd dat iemand zijn bezwaarschrift via de frankeermachine (pas na de zeswekentermijn) had gefrankeerd en zo wel overduidelijk liet blijken dat hij het bezwaarschrift te laat had ingezonden.

Laatste redmiddel?

Keihard. De bezwaartermijn van zes weken is keihard. Heeft u uw bezwaarschrift te laat ingezonden, dan heeft u ‘geen poot om op te staan’, tenzij er sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding. Van verschoonbare termijnoverschrijding is alleen in zeer bijzondere gevallen sprake. Bijvoorbeeld tijdelijk tekortschietende geestestoestand, langdurige ziekte, overlijden van partner. Of als door de fiscus het vertrouwen is gewekt dat ook een bezwaarschrift dat later is ingediend, nog zal worden behandeld.

Niet verschoonbaar?

Rechter is niet scheutig. Dat de rechter niet scheutig is met het oordeel dat een termijnoverschrijding verschoonbaar is, blijkt duidelijk uit verschillende uitspraken. Uit een arrest van 26 juni 2002 blijkt dat psychische problemen niet altijd voldoende zijn voor een verschoonbare termijnoverschrijding. Er is namelijk geen sprake van verschoonbaarheid wanneer de belanghebbende ondanks zijn psychische problemen en ziekte tijdig maatregelen had kunnen treffen om die termijnoverschrijding te voorkomen. Denkt u bijvoorbeeld aan de mogelijkheid om tijdig een pro forma bezwaar- of beroepschrift te laten indienen.

Opgesloten. Zo oordeelde de Hoge Raad ook in geval van een gedetineerde die was opgesloten in een EBI (Extra Beveiligde Inrichting). De man liet zich in alle zaken vertegenwoordigen, behalve daar waar het om belastingen ging. Toch wilde hij met een beroep op psychische problemen proberen een te laat ingediend bezwaarschrift er doorheen te krijgen. De rechter besliste dat - aangezien hij wel de beslissing kon nemen zich in strafzaken te laten vertegenwoordigen - hij dat ook had kunnen doen in fiscale zaken en hij dus ook niet zo erg in psychische problemen verkeerde.

Let op. Verblijf in het buitenland zal in het algemeen ook niet voldoende reden zijn voor een verschoonbare termijnoverschrijding.

Gered door latere gebeurtenis? Onlangs bleek dat de rechter ook geen medelijden had met iemand die na afloop van de bezwaartermijn bezwaar maakte, nadat hij uit een krantenartikel en na het vragen van inlichtingen via de belastingtelefoon tot de conclusie kwam dat hij ten onrechte geen aftrekpost had opgevoerd. Volgens de rechter kan een termijnoverschrijding niet verschoonbaar worden door een gebeurtenis die zich na afloop van de bezwaartermijn voordoet.

Komt u pas ná de bezwaartermijn tot een ander inzicht, dan zal het bezwaar niet-ontvankelijk worden verklaard.

Tip. Dien overigens het bezwaarschrift toch in; het is altijd mogelijk dat de ambtenaar de aanslag ‘ambtshalve’ wil verminderen. Niet geschoten, is fiscaal altijd mis.