Op te ruime voet geleefd? Dan ook geen alimentatie!

Alimentatie. Henk en Trees gaan scheiden. In het echtscheidingsconvenant staat dat Henk maandelijks € 1.400,- alimentatie aan Trees moet betalen. Dit bedrag is vastgesteld op basis van het inkomen van Trees van € 1.810,- bruto per maand. Als zij in de toekomst meer dan € 2.010,- gaat verdienen, heeft Henk het recht om de alimentatie te verlagen. De alimentatieverplichting geldt voor de wettelijke termijn van 12 jaar.

Alimentatiebetaling stopgezet

Eigen bedrijf gestart. Na de echtscheiding start Trees een eigen BV. De onderneming draait goed en daardoor stijgt het salaris van Trees. Daarom gaat Henk minder alimentatie betalen. Vier jaar na ontbinding van het huwelijk stopt hij zelfs geheel met het betalen. Dit gebeurt zonder protest van Trees. Sindsdien geeft ze ook geen overzicht van haar inkomen.

Activiteiten gestaakt. Door de crisis heeft Trees geen opdrachten meer en dus heeft ze de BV geliquideerd. Ze heeft nog een tijdje op haar reserves geteerd, maar nu zit ze op zwart zaad. Volgens haar komt dat vooral omdat ze bij het staken van de onderneming de nota van de fiscus moest voldoen. Ook stelt ze het nooit eens te zijn geweest met het feit dat de alimentatie is gestopt. Dus of Henk maar weer alimentatie wil gaan betalen. Want van de 12 jaar heeft hij volgens haar berekening nog vijf jaar te gaan!

Te lage draagkracht? Volgens Henk heeft Trees voldoende reserves opgebouwd om de komende vijf jaar uit te zingen. Ook stelt hij dat de huidige werkloosheid van Trees niet gezien kan worden als economisch nadeel tengevolge van hun huwelijk. Verder vindt Henk dat Trees zich onvoldoende heeft ingespannen om weer eigen inkomen te verwerven. En ten slotte stelt hij dat zijn inkomen de laatste jaren niet is verhoogd. Omdat hij van plan is om met zijn nieuwe (werkloze) partner te gaan samenwonen, leidt dat tot een verlaging van zijn draagkracht. Met dat laatste is de rechter het niet eens. Uit de inkomensgegevens van Henk blijkt dat hij voldoende draagkracht heeft om alimentatie te betalen. Dat hij van plan is om met zijn werkloze partner te gaan samenwonen, telt niet mee. Want dat is slechts een voornemen.

Wie zwijgt, stemt toe. Dat betekent niet meteen dat Henk kan worden verplicht om alimentatie te betalen. Dat is volgens de Rechtbank Den Haag, 17.12.2014 (RBDHA:2014:15504), afhankelijk van alle omstandigheden van het geval. Buiten kijf staat dat gedurende een aantal jaren het inkomen van Trees aanzienlijk hoger was dan haar inkomsten plus de partneralimentatie waar in het convenant van uit was gegaan. In verband daarmee heeft Henk de alimentatie stopgezet. Daar heeft Trees niet tegen geprotesteerd. Volgens de rechter heeft ze dus stilzwijgend toegestemd.

Oordeel van de rechter

Eigen risico. Dat de reserves van Trees thans zijn uitgeput, is slechts ten dele te verklaren uit het feit dat ze daarover belasting moest betalen. Uit haar administratie blijkt dat ze in de periode dat het goed ging, op aanzienlijke ruimere voet leefde dan voorheen. Dat is haar goed recht. Dat ze nu niet meer in haar eigen onderhoud kan voorzien, komt daardoor voor haar eigen risico. Dat kan Henk niet worden verweten en dus hoeft hij ook geen alimentatie meer te betalen.