RECHTEN EN PLICHTEN - 19.12.2006

Da’s mooi, meteen ander werk …

Omdat er geen andere mogelijkheid was om uw medewerker te ontslaan, ontkwam u niet aan het betalen van een vergoeding. U maakte afspraken met uw medewerker over het einde van het contract en de vergoeding.

Als uitgangspunt voor deze vergoeding nam u de ‘normale’ formule: maandloon x aantal dienstjaren waarbij de jaren boven 40 en 50 zwaarder tellen. Omdat uw medewerker ouder is en lang in dienst is geweest, was de vergoeding fors. Maar ja, zonder dat bedrag was hij nooit akkoord gegaan. Zeker omdat de vergoeding bedoeld is als aanvulling op een uitkering of een lager loon.

Geen centje pijn! Maar wat als uw medewerker helemaal geen verminderde inkomsten heeft? Omdat hij direct elders in een goede baan aan de slag kan? Als dit het geval is dan moet daar bij het bepalen van de hoogte van de vergoeding natuurlijk rekening mee worden gehouden. De vergoeding kan dan in ieder geval lager uitvallen, dat is wel zo eerlijk.

Wat zegt de rechter? Uit rechtspraak komt duidelijk naar voren dat uw medewerker bij de onderhandelingen over de vergoeding moet melden dat hij kans heeft op een andere baan. Doet hij dit niet en komt u er later achter, dan kunt u de rechter vragen de ontbindingsbeschikking te herzien en een lagere vergoeding vast te stellen. Onlangs vond de kantonrechter in Amsterdam (zaaknr. 2964/06) zelfs dat de werknemer een spreekplicht heeft. Hij moet de nieuwe baan dus ook melden als u daar niet naar vraagt.

Let op. Het is slimmer niet af te wachten maar bij de onderhandelingen over de vergoeding meteen te vragen of uw medewerker uitzicht heeft op een nieuwe baan. Liegt hij daarover, dan is er sprake van bedrog en kunt u naar de rechter gaan en vragen om een lagere vergoeding. Tip. Laat uw medewerker schriftelijk bevestigen dat hij geen zicht heeft op een nieuwe baan.

Tip. Neem op dat uw medewerker geen uitzicht heeft op een andere baan als voorwaarde voor uitbetaling van de vergoeding.