Rechter zegt: “Dakterras met schutting mag blijven!”

Dakterras. Piet heeft aan de achterzijde van zijn woning een dakterras aangelegd. Als afscheiding van het terras heeft hij aan de kant van zijn buurman Henk een houten schutting van twee meter hoogte geplaatst. Het dakterras bevindt zich op minder dan twee meter van de perceelgrens.

Directe inkijk. Volgens Henk heeft Piet het terras aangelegd zonder met hem te overleggen. Vanaf het terras heb je zicht op zijn erf. Dat is een schending van zijn privacy. Bovendien ontneemt de schutting veel lichtinval in zijn tuin en op zijn terras. Daarom eist Henk dat zowel het dakterras als de schutting blijvend worden verwijderd.

Geen onrechtmatige hinder? Piet vindt alle heisa overbodig. Juist om ervoor te zorgen dat hij vanaf zijn dakterras geen inkijk heeft op het erf van zijn buurman, heeft Piet de houten schutting geplaatst. Van inkijk is dan ook geen sprake. En dat de schutting zorgt voor beperking van de lichtinval, is onzin. Van onrechtmatige hinder is geen sprake.

Wat heeft de rechter nu beslist?

Overleg. De vraag of er overleg is gevoerd over de plannen van Piet, speelt volgens Rechtbank Rotterdam (ECLI:NL:RBROT:2018:11065)  geen rol. Weliswaar is in de praktijk goed overleg tussen buren van grote waarde voor de onderlinge verhouding, maar voor de juridische beoordeling van dit geschil is dat niet van belang.

Wat staat er in de wet? De wet zegt dat het niet is toegestaan om zonder toestemming van de buurman binnen twee meter van de perceelgrens een balkon of soortgelijk werk te hebben, voor zover dit uitzicht geeft op het erf van de buurman. Met een soortgelijk werk wordt bedoeld een constructie die vanaf enige hoogte uitzicht geeft op het erf van de buurman.

Duidelijkheid troef. Voor de rechter staat vast dat het dakterras moet worden aangemerkt als ‘een soortgelijk werk’ zoals bedoeld in de wet. Ook is duidelijk dat buurman Henk daar geen toestemming voor heeft gegeven.

Wat is normaal? Henk denkt daarmee de zaak te hebben gewonnen, maar helaas voor hem: niets is minder waar. De hoogste rechter in Nederland, de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2016:2824) heeft namelijk gezegd dat van belang is of men bij normaal gebruik zicht heeft op het erf van de buren. Het enkele feit dat men de mogelijkheid heeft om op het erf van de buren te kijken, is onvoldoende. Die mogelijkheid bestaat immers ook bij een plat dak dat niet als dakterras is ingericht.

Niet strijdig met de wet

De rechter stelt vast dat de houten schutting zo is geplaatst dat er geen zicht is op het erf van Henk. Dat is alleen mogelijk als men om de schutting heen kijkt of eroverheen door op een verhoging te gaan staan, maar dan hebben we het niet over normaal gebruik van het dakterras. Dat betekent dat het dakterras niet in strijd is met de wet.

Oordeel. Ook is niet bewezen dat de beperking van de lichtinval zodanig is dat er sprake is van onrechtmatige hinder. In een woonwijk moeten buren nu eenmaal enige hinder van elkaar dulden. Dus oordeelt de rechter dat het dakterras en de schutting niet verwijderd hoeven te worden. Henk moet € 2.524 aan proceskosten betalen!