Iedere ouder is aansprakelijk voor de kosten voor verzorging en opvoeding van hun minderjarig kind

Kosten voor minderjarig kind

Jan en Ingrid zijn gescheiden. Ze hebben een minderjarige dochter die eerst bij Ingrid woonde en sinds enkele weken bij Jan. Toen hun dochter nog bij Ingrid woonde, heeft ze twee orthodontiebehandelingen gehad. De rekening daarvoor bedraagt € 635.

Woonadres en zorgverzekering. De orthodontist stuurt de rekening naar Jan, maar die weigert te betalen. Tijdens de behandelingen woonde hun dochter bij Ingrid en bij haar was ze ook verzekerd. Pas daarna is zijn dochter bij hem komen wonen en vanaf dat moment is de zorgverzekering op zijn naam overgesloten. De kosten die voor die tijd zijn gemaakt, komen voor rekening van zijn ex-vrouw. Dat de rekening naar hem is toegezonden, komt waarschijnlijk omdat hij als contactpersoon staat geregistreerd.

Betalingsregeling. De orthodontist stelt nog dat er met Jan een betalingsregeling is getroffen, wat eigenlijk betekent dat hij de vordering erkent. Volgens Jan is dat onjuist. Hij heeft alleen maar een bedrag ter aflossing betaald, omdat anders de behandeling zou worden stopgezet. Uitsluitend in het belang van zijn dochter heeft hij toen een deel van de factuur betaald.

Wat staat er in de wet?

Ouders zijn aansprakelijk voor de kosten die verband houden met de verzorging en opvoeding van hun minderjarige kind (art. 1:404 BW) . Daartoe behoren de kosten voor medische behandelingen, waaronder ook de kosten voor orthodontiebehandelingen vallen.

Ander woonadres is niet van belang. Het feit dat de dochter van Jan ten tijde van de behandelingen niet op zijn adres woonachtig was, doet niets af aan zijn aansprakelijk als wettelijke vertegenwoordiger voor de kosten die zijn verbonden aan de verzorging van zijn minderjarige dochter. Deze eis wordt in de wet niet gesteld. Of een ouder met een minderjarig kind wel of niet op hetzelfde adres woont, is voor de aansprakelijkheid van de ouder dus niet van belang.

Ex-echtgenoot is nu geen procespartij. Als Jan meent dat zijn ex-echtgenoot verantwoordelijk is voor de behandelingen en aansprakelijk is voor de daarmee samenhangende kosten, had hij haar in deze gerechtelijke procedure kunnen betrekken. Dat heeft hij niet gedaan, dus het gaat nu alleen om zijn aansprakelijkheid voor de kosten.

Hoe oordeelt de rechter?

Dat Jan en Ingrid onderling mogelijk afspraken hebben gemaakt over de betaling van de kosten, is ook niet van belang. Daar heeft de orthodontist niets mee te maken. Hij kan ieder van de ouders aansprakelijk stellen voor de betaling van zijn facturen. De rechter (ECLI:NL:RBZWB:2023:5280) oordeelt dat Jan het volledige bedrag van € 635 moet voldoen. Ook moet hij € 627 proceskosten betalen. Hoe hij het financieel verder regelt met zijn ex-echtgenoot, is alleen zijn probleem.