PROTOCOLLEN - 20.11.2020

De plichten van de hoofdbehandelaar

Medisch dossier. Eerder dit jaar deed het tuchtcollege een uitspraak over de betekenis van het hoofdbehandelaarschap. Het ging over de vraag of een chirurg die op geen enkele manier betrokken was bij de behandeling van een patiënt, in het medisch dossier genoemd mocht worden als hoofdbehandelaar (ECLI:NL:TGZRSGR:2020:47) .

Vaste jurisprudentie

Al in 2008 heeft het Centraal Tuchtcollege het hoofdbehandelaarschap als volgt omschreven:

“De regiefunctie houdt in het algemeen in, dat de hoofdbehandelaar:

1. ervoor zorg draagt dat de verrichtingen van allen die in een of meer van de genoemde fasen beroepshalve bij de behandeling van de patiënt betrokken zijn (...), op elkaar zijn afgestemd en zijn gecoördineerd, in zoverre als een en ander vereist is voor een vakkundige en zorgvuldige behandeling van de patiënt en tijdens het gehele behandelingstraject voor hen allen het centrale aanspreekpunt is;
2. voor de patiënt en naasten ten aanzien van informatie over (...) de behandeling het centrale aanspreekpunt vormt.

Meer in het bijzonder moet de regievoering door de hoofdbehandelaar ten minste inhouden dat hij adequaat communiceert en organiseert; alert is (...) op aspecten van de behandeling die mede liggen op andere vakgebieden dan het zijne en zich over die aspecten tijdig heeft laten informeren (...); samen met de betrokken zorgverleners erop toeziet dat in alle fasen van de behandeling zorgvuldige dossiervoering plaatsvindt; de patiënt en diens naasten voldoende op de hoogte heeft gehouden van het beloop van de behandeling en hun vragen tijdig en adequaat beantwoordt.”

Verantwoordelijk? De hoofdbehandelaar is tijdens het behandelingstraject niet verantwoordelijk voor de uitgevoerde verrichtingen van specialisten die buiten het terrein liggen waar de hoofdbehandelaar als specialist werkt. Daarvoor blijven deze andere specialisten zelf volledig verantwoordelijk.

Handreiking. De Handreiking Verantwoordelijkheidsverdeling bij samenwerking in de zorg bevat de eisen rondom het hoofdbehandelaarschap, ook de inspectie toetst hieraan.

Noemen betekent niet de regie hebben

Het RTG oordeelt nu dat, gezien de eisen die volgen uit de vaste jurisprudentie rond het hoofdbehandelaarschap, de chirurg niet kan worden beschouwd als de hoofdbehandelaar. Zij was weliswaar aanspreekpunt en supervisor voor artsen in opleiding, maar niet belast met de regievoering of het optreden als aanspreekpunt voor de patiënt en zijn naasten. De klacht dat zij haar verantwoordelijkheid als procesbegeleider niet op zich heeft genomen, werd ongegrond verklaard.

Latere jurisprudentie

Eén hoofdbehandelaar. Uit latere jurisprudentie van het CTG blijkt ook dat er tijdens een behandeling steeds maar één hoofdbehandelaar is. Dit kan gedurende het behandeltraject wel wisselen. Ook benadrukt het CTG dat de hoofdbehandelaar zijn taken meestal niet kan uitvoeren zonder rechtstreeks contact met de patiënt. Het moet voor de patiënt op z’n minst duidelijk zijn hoe hij met de hoofdbehandelaar in contact kan komen en deze moet desgevraagd kunnen uitleggen wat zijn hoofdbehandelaarschap inhoudt.